Tussen hemel en aarde

 Is er echt meer tussen hemel en aarde?...

Mijn gevoel en ervaringen zeggen van wel, zou je dit aan mij vragen toen ik een jaar of 16 was had ik waarschijnlijk gelachen. Hoe komt het dan toch dat ik het ben gaan geloven....? Ik heb mijn moeder echt wel met onze cultuur bezig gezien, mijn moeder heeft altijd een soort altaar staan in haar kamer, naja niet een soort altaar gewoon een altaar. Van Floridawater tot Palm bier en zoveel meer staat erop bij haar. Ik ken mijn cultuur dus wel in zekere zin. Ik weet nog dat er een keer een Surinaams medium bij ons thuis kwam. Hij vertelde over iedereen wat en toen hij bij mij kwam zei hij dat ik later dit ook zou doen en veel spirituele gaves had. Ik weet dat nog zo goed ik was misschien een jaar of 14 , nou zei ik hierboven al ja als iemand dat tegen mij zou zeggen op zo een leeftijd dat ik zou gaan lachen. Dat was dus ook wat er gebeurde ik nam het allemaal niet zo nauw en serieus wat die man zei. Ik begon te gieren toen hij dat zei en zei gewoon nou denk dat u het verkeerd ziet zie mezelf dat niet doen haahaha! Mijn ma schaamde zich wel haahhaa, nu snap ik dat wel, toen dacht ik gewoon wat lult deze vent nou weer! Niet wetende dat hij het dus bij het rechte eind had. Jaren gingen voorbij en ik ging me toen opeens ontwikkelen natuurlijk en daarmee begon ook dat ik begon te geloven dat er inderdaad meer is tussen hemel en aarde. 

Vroeger hoorde ik wel vaker in het donker mijn naam roepen als ik in bed lag en dan ging ik naar mijn moeder met de vraag of zij mij riep. Zij was dat dan helemaal niet dat begrijp je wel, wist ik veel dat ze vanaf boven met mij wilden communiceren. Even serieus ook wat verwachtte ze van een klein meisje dat ik meteen niet bang ben en zeg "haiiiiii hallo jij ook hier spirit whats up!!?. Nee tuurlijk niet het veroorzaakte alleen maar dat ik altijd met mijn deken zwaar tot aan mijn neus sliep en bang was in het donker. Misschien sommige kids wel maar ik was gewoon bang .  Zodra de avond viel wist ik hoe ver het was, eigenlijk gek he dat ik toen die medium bij mijn ma was niet serieus nam. Toen mijn zus oudste overleed zag ik een paar dagen voor we een telefoontje kregen dat ze in coma lag een zwarte schim. Ik lag te slapen en voelde blijkbaar in mijn onderbewustzijn al opeens iets naar me loeren. Ik deed mijn ogen open en zag naast mijn kast in het hoekje een vage zwarte gedaante, heel eerlijk het voelde meteen als de dood, niet goed dus. Alleen was ik toen zo suf dat ik zei"ja leuk nu niet" en draaide me nog tien keer om. Niet wetende dat ik te horen zou krijgen dat mijn zus stervende was. Ervaren dat er een lijntje is tussen hemel en aarde beangstigd soms maar geeft ook heling kracht en warmte. Weten dat je ze kan roepen en ze je horen en seintjes geven om je te laten weten dat ze er zijn. Opeens een warme streling langs je gezicht of veel vlinders zien, net dat ene nummer toevallig horen op de radio die jouw overleden dierbare leuk vond. Allemaal seintjes om ons te laten weten dat ze er zijn, ook kunnen ze in je dromen verschijnen met een boodschap. Het hoeft geen lange boodschap te zijn of dat je ze ook echt hoort praten in je droom. Hun verschijning en bijvoorbeeld alleen een glimlach kan zoveel zeggen. Daar haal je dan weer warmte en kracht uit, het verdriet van iemand zo te moeten missen, moeder vader zus kind tante noem maar op is iets wat altijd blijft knagen voor degene die achter blijven. Daarom is het fijn dat je geheel op jouw manier een lijntje kan maken tussen hemel en aarde. Waarom zeg ik op jouw manier?, omdat ik vind dat je niemand voor een ander kan bepalen hoe dat lijntje mag lopen. De één doet het bijvoorbeeld door elke dag een kaars aan te steken met de foto erbij , de ander krijgt echt contact via dromen of gaat naar iemand die contact kan maken met jouw overleden dierbare. Het maakt niks uit hoe , als je maar ervaart en weet dat ze niet helemaal weg zijn, je ze zo in gedachten en dagelijks leven mee kan en mag nemen.

Ze zijn er vaker dan we denken , voelen ze vaker dan we door hebben en krijgen vaker seintjes dan we soms zien. Hemel en aarde twee verschillende plekken die met elkaar kunnen connecten als we ervoor open staan. Als ik mijn voorouders aan roep voel ik ze allemaal achter mij staan. Hun vibe hun woorden hun kracht en zoveel meer elke dag weer aan mijn zijde om mij te begeleiden op mijn pad ...en ik dank ze daarvoor. Bedank jij jouw dierbaren hierboven ook omdat ze er voor je zijn?

Een connectie tussen hemel en aarde , doet soms zoveel meer dan hoe we het contact hier op aarde onderling bewaren.

Iets om over na te denken misschien... 

Liefs Maan