We gaan door fases net als de maan

 Herkenbaar... verschillende soorten fases in je leven waar je mee te maken krijgt, de één heftiger dan de ander. Je weet dat je er toch doorheen zult moeten, leerlessen en kracht uit zult gaan halen. Soms zijn de lessen die we eruit mogen halen kei en keihard maar wel echt nodig om zo de lessen van de fase te kunnen toepassen in ons leven. Het kan pijn doen echt geloof me maar net als de seizoenen die ook allemaal hun positieve vibes mee brengen hebben de fases van ons leven dat ook. Herken je dat wanneer je de fase hebt afgesloten je wel wijzer bent geworden , knopen durft door te hakken en vooral voor jezelf en je eigen power en geluk durft te kiezen. Soms wordt iets ook voor jouw gevoel zo plotseling uit jouw leven gehaald , maar later krijg je het besef dat dit nodig was om een level hoger te gaan . Ieder loopt zijn eigen pad met fases. Als je zo gaat kijken naar de fases in jouw leven, hebben ze dan ook echt een thema , zijn het korte of lange fases, terug kerende fases of juist totaal niet?. Bij mij hebben de fases vaak te maken met echt goed opruimen lichaam geest huis vrienden en ga zo maar even door. Wel merk ik dat sommige mensen gewoon de fases met je mee wandelen niet alles of iedereen verdwijnt in de fases, maar ze kunnen wel een andere setting krijgen als ware. Door al lerend de fases door te gaan en ze een draai te geven om zo naar mijn hogere zelf te komen accepteer ik wat er moet zijn en gebeuren.

Zo kwam gisteren met zoon op bezoek, nu tijdens dat ik dit verhaal tik zit hij aan de eettafel met laptop zijn huiswerk te maken. Ik draai mij even om en lach , als hij serieus kijkt lijkt hij op zijn vader , als hij lacht lijkt hij op mij hahaha, nee dat is echt waar! Ik voel met hem mee omdat ik er gisteren achter kwam dat we door dezelfde fase gaan. Een fase van knopen door moeten hakken, en moeten kiezen wat wel of niet juist voor je is en loslaten. Hoe bijzonder dat je als moeder en zoon door dezelfde fase kan gaan. Voor degene die het niet weten ik was een tiener moeder...jup ja dat was ik en ik ben trots erop dat ik ondanks alle oordelen hem heb gehouden. Hij is nu inmiddels achttien en een grote broer, en doet zijn best alles te begrijpen en in zijn eigen kracht te blijven staan in de maatschappij. Ik ben trots op hem dat hij altijd is gebleven wie hij is als persoon, niet al zijn leeftijdsgenoten snappen dat misschien maar dat maakt hem niks uit. Ik zie dat hij het ook lastig vind en net als mij soms overdenkt..., tja hoe maak je nou de juiste keuzes he. Ik probeer hem uit te leggen dat we allemaal wel eens in een bepaalde fase komen waarin los laten , knopen doorhakken inderdaad aan bod kan komen. Maar uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht vallen de puzzelstukjes in elkaar en komen we met een master diploma deze fase uit ahha. 

Zo zie je ook maar dat als je met elkaar praat je elkaar misschien wel heel goed kan steunen bij de fases van het leven, want zoals we weten heeft ook de maan haar fases maar dat wil niet zeggen dat ze niet compleet zal uitkomen uiteindelijk. Alles wat we op ons pad krijgen in welke fase dan ook komt met een leerles bepaalde acceptatie wat we zullen moeten overwinnen als ware. Kun jij accepteren dat je in sommige fases van je leven genoodzaakt bent los te laten, mag gaan accepteren wat is en je naar een andere level gaat in het leven? En weet je het maakt niet uit hoe lang jouw fase duurt een week een maand , hey misschien wel een jaar zo lang je maar weet dat deze fase er niet is om jou gewoon lekker even te kwellen. Nee deze fase is er om jou inzichten te geven, kansen , mogelijkheid tot... om zo nog dichterbij je eigen ik te komen staan. En je steun kunt vinden bij degene waarvan jouw hart zegt dat het oké is. De fase van mijn zoon ja daar ga ik niet te diep over door want dat is zijn privacy en ik respecteer hem altijd al gedaan, maar het gaat helemaal goed komen.

Ik heb een lieve lieve oude buurvrouw, vanaf dat wij hier kwamen wonen heeft ze ons een warm welkom gegeven. Altijd onthouden wanneer de kids jarig zijn, een spontaan kaartje door de bus of een kersttol voor ons mee brengen. Ik kom er nu achter wat een verdriet deze buurvrouw ook heeft gehad in haar leven. Haar man overleed al toen we hier net kwamen wonen, dus ze is altijd alleen heeft verder  niemand behalve haar buurtjes en één schoonzus. Ik weet nog dat ik een keer met haar aan het praten was en dat ze vertelde dat ze bewust bepaalde planten in haar tuin had ,voor bescherming zij ze. Zo heeft ze ook een prachtige klimop en een grote walnotenboom staan, helaas heeft ze die laten omhakken voor een deel , maar de noten kon ze toch al niet meer eten zei zei. Ze liet mij een keer haar ring zien, vertelde dat ze die ooit is gekocht had en dat ze een pentagram ook zo een mooi teken vindt. Ik was verbaasd woonde ik dan al die tijd naast een oud spiritueel vrouwtje zeg! Haar ring liet ze vol trost aan mij zien..''Kijk is zei ze deze draag ik bewust zo want dan gaat de positieve energie naar mijn lichaam/ hart".                               

 Prachtig om te zien hoe ze het stond te vertellen, een vrouwtje met ook een prachtig rijke fantasie . Ze zei altijd zouden wij volwassenen is wat vaker moeten doen hé. En nu .. nu gaat deze lieve oude dame ook door een fase, het gaat mij aan het hart haar zo te zien. Voorheen zwaaide ze altijd voluit vanachter het raam als ik de kids naar school bracht. Nu is het raam niet meer zo levendig s'morgens vroeg. Ze staat niet meer te zwaaien, ze is ziek heel erg ziek en wordt ook niet meer beter. Als ik haar nu door haar huis zie lopen , lijkt het toch echt alsof haar ziel hier niet meer echt is maar het lichaam nog moet opgeven. Hoe lang ze nog mee gaat geen idee , maar zal haar wel missen . Zo kwam ze wel eens pompoen soep brengen en kocht ik een extra gebakje met de meiden voor haar, zodat ze weer even kon genieten, zo een dankbaar hart had ze dan. Je kon de waardering in haar ogen altijd zo goed zien. De laatste keer toen ik bij haar was vond ik haar ogen al leeg heel anders, en nu blijkt dat ze door een fase gaat waarbij ze zich misschien wel zal afvragen of haar man op haar wacht aan de andere kant. Zullen ze samen herenigd worden.. ik weet wel zeker van wel. Een fase waarbij je mag gaan accepteren dat jouw aardse tijd op is en je mag gaan stralen vanaf boven. Hoe lang ze ook nog mag blijven ik hoop dat ze liefdevol mag gaan als de tijd daar is.

En ik.... ik ga nog even rustig mijn fase door in mijn bubbel. En ondertussen houd ik de had vast van degene die mijn liefde nodig hebben, fases door gaan komt echt wel goed. Tenslotte word ik niet voor niets Maan genoemd... ik ga door fases maar kom er altijd compleet weer uit.

                                            

Liefs Maan